Darkar trochę nie rozumiał zachowania kobiety będącej prawdopodobnie wiedźmą, oraz tajemniczego gościa. Śmierć jak śmierć, jego zdaniem spinali dupy jakby zabił co najmniej jakąś królową. W sumie raz zdarzyło mu się zabić królową, ale nie był to teraz czas na wspominanie tego.

-Dobrze, a więc możemy zrobić tak. Wy się zachowujecie, jakbym miał wszystkich zaraz pozabijać. Too jaa teraz odłożę powoli ten miecz, wy go sobie przechowacie i przestaniemy się zachowywać jak banda pijanych bandytów, ponieważ mamy teraz nieco ważniejsze problemy. Co wy na to? Bo Białowłosy dobrze gada, powinniśmy coś zacząć robić.

Spojrzał na Białowłosego. Chociaż on jeden nie traktował go jak psychopatę. Poniekąd popełniał błąd, ale Darkar zawsze był niepoprawnie pozytywnym psychopatą.

Wiedźma mogła zwrócić uwagę na dziwne zjawisko. Otóż krople zaczęły omijać barierę i celowo uderzać w czarownicę, tym samym udaremniając efekt zaklęcia. Było to dość interesujące zjawisko i wyglądało właściwie dość komicznie. Z kolei chmurka nad głową Białowłosego zaczęła działać jak chmura działać powinna. Tryskała wodą. Deszcz ewidentnie ich nie lubił.

Ostatnio edytowany przez Domi7777 (2017-06-15 19:38:06)

Aizen ocknął się i ruszył za księciem oraz resztą towarzystwa w stronę przybyłej kobiety. W międzyczasie jego oczy, na nowo czujne i dzikie badały każdego w okolicy od stóp do głów. Gdy zbliżył się do gromadki, czuć było od niego zapach starego potu. To i posklejane kudły irokeza mogły świadczyć o tym że nie mył się od dobrych kilku dni. Może po prostu nie czuł nic bo nie miał nosa?
-Jestem z...
Chwilę sam się zamyślił.
-Viris.
Odrzekł niepewnie odpowiadając na pytanie księcia.
-Nie słyszałeś.
Mówił cicho i ochryple, jakby wciąż starając się oprzytomnieć. Wyglądał na zmęczonego życiem 30 paro letniego robotnika. Z tym że człowiekiem raczej nie był. To mogło już lekko dziwić.
Nastawił uszy i zaczął obserwować okolicę. Gdzieś między koralami przewinął mu się zbliżający się kształt. Tam też skierował wzrok.

Ostatnio edytowany przez Larwa (2017-06-15 19:40:13)

- Hm. - burknął białowłosy i z nagle chmurka odleciała daleko, wyglądało to trochę jakby jakiś duch nagle odgarnął ją i wysłał ją z dużą prędkością w bok. Chmurka rozpłynęła się w deszczu i dołączyła do atmosfery.
- Widzę, że coś ewidentnie chce, żebym się zmoczył. Czy to zasługa przeciwnika...? - rzucił pod nosem i bardzo powolnym ruchem pokręcił głową, był to krótki ruch po którym przeszedł do przedstawienia się.
- Versacio Ginberger. - powiedział i ukłonił się lekko głową.

George spojrzał w górę na zachmurzone niebo pełnym goryczy spojrzeniem, a potem zwrócił się do reszty.
-Zgadzam się, że znalezienie schronienia to dobry pomysł, ale byłbym wdzięczny jakbyś schował ten miecz i jakąkolwiek inną broń i nie machał nią przy mnie. -
jeszcze tego mu brakowało, żeby jakiś lunatyk wymachiwał mu przed nosem bronią białą.

Robot jak poparzony podbiegł do jednej ze skał, by znaleźć choć chwilowe schronienie przed deszczem, choć starał się do zrobić tak, by nadal nic go nie wykryło. Zwinął się tak, że okrył się ogonem i wyglądał jak bardziej ozdobny kołpak.
ZAGROŻENIE: woda
Wprowadzanie systemów obronnych...
Inicjalizacja procesów...
Proces: wprowadzanie ochrona: wodoodporność
Uruchamianie nanobotów...
Natomiast Soddie widział tylko, że robot uciekł przed deszczem do schronienia, spokojnie zwinął się dość przylegająco w kłębek.

Darkar rozejrzał się, zauważył tylko dużo korali i glonów. Gdyby byli kilka razy mniejsi, może i by się coś znalazło. Ale niestety nie są. Wtem jednak dostrzegł w oddali coś, co wyglądało jak budynek, a obok wykoszony teren, niczym jakaś droga.

-Słuchajcie, marzenia się spełniają. Widzę cywilizację! - Powiedział dumny, wskazując palcem w stronę drewnianej chaty.

Z kowboja natomiast zaczęło parować.
- Deszcz... na pustyni. Coś naprawdę się odwaliło tutaj... - Naciągnął mocniej kapelusz, po czym postawił swój kołnierz aby ochronić twarz przed kroplami i ruszył w stronę nieznajomych powolnym krokiem.
Grupa mogła zauważyć stosunkowo niedaleko siebie idącą w ich stronę, ubraną po kowbojsku istotę, która emitowała przez deszcz dosyć mdłą, żółtą poświatę. Mimo, że sam jakby składał się z światła to nie było problemem na niego patrzeć.