Otworzył oczy powoli i od razu zamknął. Długo zwlekał zanim zdecydował się nieśmiało podnieść najpierw jedną powiekę, potem drugą. Promienie słoneczne paliły go w przekrwione oczy, obrócił się więc na brzuch i ukrył twarz w szorstkich dłoniach. Głowa bolała go niezmiernie i nie ważne jak bardzo się starał nie mógł wstrzymać tego bólu. Dzień jak co dzień. Ale jakoś spokojniej. Nikt go nie budził, nie słyszał oddechu kompanów, nie czuł zapachu wielodniowego potu... Nie czuł ich. Był sam?
Nieśmiało uniósł głowę. Zorientował się że leży na piasku. Dookoła pięły się niewysoko w górę dziwne kształty przypominające rośliny. Gdy wstał, prawie zwalił go z nóg uderzający ból głowy. Zacisnął zęby i wytrzymał. Rozejrzał się dookoła. Postawił na baczność długie uszy. Mrużąc oczy spojrzał na bezmiar wód przed nim. Zrobiło mu się nie dobrze. Spojrzał w tył. Znajdował się na pełnym koralowych struktur półwyspie. Gdzieś w oddali widniał ląd.
Sen?

Na półwyspie nagle znikąd pojawił się człowiek, otworzył on oczy, jakby ułamek sekundy temu po prostu zamknął je podczas mrugania. W dłoni trzymał zwykłą szklankę wody i dosłownie strzelił lekko skonfundowanym wyrazem twarzy. Zupełnie nie rozumiał co się właśnie wydarzyło. Rozejrzał się i próbował zrozumieć co się stało.
- Czyżby znowu ktoś mnie zaatakował? - powiedział i burknął w zamyślony sposób.

Ostatnio edytowany przez Gracjando (2017-06-15 17:33:04)

Usłyszał te słowa.
Szybko schował się za dużym, wilgotnym kamieniem porośniętym koralem. Obserwował okolicę z obu jego stron. Zobaczył kilkadziesiąt metrów dalej człowieka ze szklanką. Schował się. Puknął się w głowę kilka razy próbując pozbyć się przenikliwego bólu głowy i przypomnieć co się stało, lub też wybudzić się ze snu. Ale czy to był sen?

Domi7777 napisał:

Darkar stał jak wryty. Przez chwilę nie dowierzał własnym oczom, ale po chwili namysłu uznał, że przy tych niecodziennych okolicznościach komuś jednak trzeba ufać. Wytarł miecz z krwi o martwego olbrzyma, po czym chciał go schować do skórzanej pochwy. Ta jednak zginęła gdzieś razem z paskiem i spodniami, które teraz prawdopodobnie badają morskie tajemnice. Mając więc na sobie od pasa w dół tylko bawełniane bokserki, ukrył miecz za plecami i nieśmiało poszedł do porzuconego człowieka.

-Przepraszam... rozumie mnie pan? Ja tylko tak przyszedłem dzień dobry powiedzieć. Ładna pogoda, zgadza się pan? Cholera, już bardziej sensowne zdania buduję rozmawiając z niewiastami, co jest ze mną źle! Czy ja zawsze muszę wszystko spierdolić?! Czemu ja teraz krzyczę swój monolog wewnętrzny?!

Ekscentryczne okrzyki Darkara nieco wystraszyły pobliskie ryby, które uznały czmychać stąd ile wlezie. A pobliskie osoby mogły doskonale określić lokalizację młodzieńca o wielkich manierach.

Postaci udało się ułożyć w pozycji siedzącej. Po bliższym spojrzeniu można ujrzeć, że ów mężczyzna o przeciętnej budowie i wzroście jest ubrany w ciemne spodnie, czarną marynarkę pod którą można dostrzec czerwoną koszulę i całkiem dobrze wyglądające ciemno brązowe buty męskie na obcasie. Z racji faktu, że był pod wodą jest oczywiście cały mokry, a wisieńką na torcie są przechodzące w czerń brązowe włosy które chyba były kiedyś ułożone w dobrą fryzurę ale teraz są uraczone obecnością wplątanych w nie wodorostów.

Moja głowa.... miałem.. wypadek?
Potem usłyszał nawoływania młodzieńca i pożałował, że nie stracił słuchu. Kac przy tym bólu głowy to pestka. Odwrócił się w stronę krzyczącej osoby i niepewnie podniósł rękę
-Co?... Pogoda...? Gdzie ja jestem? -

Ostatnio edytowany przez Ashram (2017-06-15 17:46:21)

Darkar stał, wziął parę wdechów, następnie parę wydechów, uspokoił się, popatrzył w niebo, po czym musiał uspokajać się jeszcze raz. W oddali dalej widział te podniebne ustrojstwa, ciskające w siebie podejrzaną magią. Chłopak uznał, że przy obecnej ilości problemów tym będzie martwić się później i spojrzał znowu na nowego gościa. Jego ubiór nieco go dziwił, nie przypominał sobie tego typu materiałów. Po krótkiej chwili zacięcia się, zebrał myśli i przemówił:

-O, przepraszam, trochę poniosło mnie z emocji. Dobra wiadomość, mówimy w tym samym języku, więc pewnie też pochodzisz z okolic Lightwood. A co do tego gdzie jesteśmy...Powiedziałbym, że nie jestem do końca pewien, ale po szczerości ni cholery nie wiem co my tutaj robimy i czym jest to miejsce. Ale biorąc pod uwagę, że ktoś pomylił mnie z rybą i po uratowaniu mi życia planował mnie utopić, śmiem twierdzić, że lepiej nie zostawać tu zbyt długo i znaleźć jakąś karczmę. Barmani zawsze wiedzą, gdzie są, w przeciwieństwie do nas.

Domi7777 napisał:

Darkar stał, wziął parę wdechów, następnie parę wydechów, uspokoił się, popatrzył w niebo, po czym musiał uspokajać się jeszcze raz. W oddali dalej widział te podniebne ustrojstwa, ciskające w siebie podejrzaną magią. Chłopak uznał, że przy obecnej ilości problemów tym będzie martwić się później i spojrzał znowu na nowego gościa. Jego ubiór nieco go dziwił, nie przypominał sobie tego typu materiałów. Po krótkiej chwili zacięcia się, zebrał myśli i przemówił:

-O, przepraszam, trochę poniosło mnie z emocji. Dobra wiadomość, mówimy w tym samym języku, więc pewnie też pochodzisz z okolic Lightwood. A co do tego gdzie jesteśmy...Powiedziałbym, że nie jestem do końca pewien, ale po szczerości ni cholery nie wiem co my tutaj robimy i czym jest to miejsce. Ale biorąc pod uwagę, że ktoś pomylił mnie z rybą i po uratowaniu mi życia planował mnie utopić, śmiem twierdzić, że lepiej nie zostawać tu zbyt długo i znaleźć jakąś karczmę. Barmani zawsze wiedzą, gdzie są, w przeciwieństwie do nas.

Nieznajomy po chwili przyswajania informacji zrobił minę kompletnego braku zrozumienia treści i zaczął się powoli podnosić.
-Lightwood? W jakim to stanie? Czy może Pan z kontynentu jest? - głowa nadal upominała się o conajmniej dekapitację, byleby skończyć z bólem. Powoli oczy mógł już otwierać coraz szerzej i normalniej i powolnymi krokami szedł w stronę Księcia bielizny. Z każdym metrem powoli odzyskiwał równowagę i był już w stanie jako tako normalnie iść.
-Karczmę? Nie lepiej znaleźć siedzibę straży morskiej?

Zrobotyzowana istota poruszała się szybko i sprawnie po piasku, choć jego struktura była inna- z radioaktywnych odpadów we w miarę normalny piach. Zapachy też się zmieniły. Pot. Mięso. Skóra. Broń palna, proch. Wszystko to uderzało w jego receptory. Do tego to słońce, które nigdy nie było aż tak słabe, w końcu, tutejsza dziura ozonowa najpewniej nie istniała...
Był dziwnym tworem. Autonomiczny robot o budowie identycznej do Obcego rodem z filmu, choć widocznie zmechanizowany, pokryty czarnymi płytkami, odbijając światło niczym wypolerowana blacha. Choć czarna, jak można się domyślić.
Dziwny budynek był już w zasięgu jego wzroku, kiedy usłyszał wymianę zdań. Przyspieszył. Pędził na czworaka, z głową i ogonem nisko przy ziemi. Padły strzały. Apetyt wzrósł. Przemoc. Krew.
Wychylił się i spojrzał zza karczmy. Widział kilkoro postrzelonych. Niebywałe, jakieś małpy. Czyżby przedmutacyjni ludzie? Dziwnie ubrani. Jeden z nich...
Mężczyzna. Skórzana kurtka? Nakrycie głowy... mechaniczna ręka. Przynajmniej to było znane. Trzymająca pukawkę, jaką najpewniej dano by dziecku, by szybko mieć je z głowy. Beznadziejne w starciu z maszyną.
Obcy poruszał się jakby bokiem, obserwując ostatniego cowboya, który postąpił do przodu i zniknął za karczmą. Nie czekał. Szedł przed siebie, włączając dodatkowy osprzęt. Wiedział dokładnie gdzie jest ofiara, choć wcale jej nie widział.
Wyszedł powoli zza karczmy. Plecy, obnażone, cel nieświadomy.
Rozkaz: eliminacja.
W toku.
Ogon ugiął się niczym sierp, niczym ogon skorpiona i przebił klatkę piersiową człowieka na wylot. Uniósł swoją ofiarę w górę i odrzucił na bok, mierząc się wzrokiem z zabójcą pozostałej szóstki. Zamruczał metalicznie i na tyle na ile mógł, uśmiechnął się, szczerząc zęby.
Cel wyeliminowany.
Procedura: komunikacja.
Głos: aktywny.
- imponująca szybkość. Precyzja. Partnerstwo- wymawiał słowa metalicznym szeptem, nienaturalnym. A jednak brzmiał dość... neutralnie, jak na robota. Zszedł na cztery łapy, patrząc na Soddi'ego zaciekawiony. Falował ogonem.
- imię: Alien X. Pochodzenie: nieznane. Cel: selektywna eliminacja- syknął na koniec metalicznie, szczerząc zęby.

Ostatnio edytowany przez Ninja (2017-06-15 18:01:46)