Mężczyzna w stylowym kapeluszu spojrzał na kota i zrobił krok na przód by wybić się i zacząć pogoń, po chwili jednak rozmyślił się. Wybór ten oparł o swój jakby szósty zmysł, jego intuicję. Po dłuższej analizie zauważył, że kot jest za szybki i... ma zwyczajnie za dużo szczęścia. Było to kompletnie nieopłacalne, po chwili wpatrywania się w "Kota" wrócił do zwyczajnej pozycji i ruszył w swoim kierunku.

Wśród ludzi na jakimś większym i szerszym rynku dało się zobaczyć troszkę nietypowy widok: wśród handlujących ludzi, tak przyjezdnych jak i okolicznych mieszkańców, przemykał rycerz o nietypowym wyglądzie. Zbroja jego była właściwie czarna, choć zachowała metaliczny połysk. Na klatce piersiowej w miejscach styku płyt naniesiono lekki kolor czerwony, co dawało iluzję jakby zbroja była zakrwawiona. Spod korpusa aż do kolan wypływała bordowa szata pasująca nieco do dziwnych barw zbroi płytowej. Na plecach poza ogromnym, dwuręcznym mieczem o szerokim ostrzu nosił tarczę z wyrysowanym symbolem czarnej róży na czerwonym tle. Po prawej i lewej stronie wisiały jeszcze dodatkowo dwie rękojeści- ta z lewej jakby szersza, lecz krótsza, klasyczny miecz zdaje się, i coś cieńszego i bardzo zdobnego roślinnymi motywami po prawej. Z lewej, jak się zdaje, nosił też coś co w obecnym stanie przypominało zdobny kijek z uwiązaną kulą ze skórzanych materiałów.

Tak idąc rycerz mijał stragany beznamiętnie, choć ewidentnie czegoś w nich szukał. Ciężko stwierdzić, czy była to osoba czy jakiś szczególny towar. Wkrótce jednak jego uwagę skupił mężczyzna, młody jakiś, z dwadzieścia parę lat. Majstrował przy kieszeni jakiejś kobiety. Rycerz, jakby trochę zainteresowany, położył lewą rękę na uchwycie swojej dziwnej broni i ruszył w kierunku mężczyzny, powoli, pośród tłumu.

Nagle mężczyzna wyciągnął z kieszeni kobiety jakiś wisiorek, który wydawał się w sumie cennym znaleziskiem. Ludzie przy straganie się zorientowali i próbowali się zatrzymać, jednak było już za późno- złodziej odwrócił się i zaczął biec, właściwie mijając rycerza od lewej. Ten już dobył swojej broni i zamachnął się, a kulka szybko rozwinęła się w 9 ogonów długości spokojnie ponad metr. Nerwowo zadzwonił dźwięk jakby metalu o metal. Następnie padł świst, kiedy rycerz smagnął złodzieja przez plecy swoją bronią i jakby nimi obiema szarpnęło. Haczyko-harpuny, którymi zakończony był każdy z ogonów tej przedziwnej broni wbiły się w plecy złodzieja, kilka z nich wypadło i bryznęło krwią, ale cztery z nich wciąż głęboko siedziały w jego plecach. Nieszczęśnik znieruchomiał, trzymany jak na smyczy, i wrzasnął przeraźliwie upuszczając naszyjnik, jakiś klucz i dwa kubki porcelanowe, które musiał trzymać pobieżnie pod koszulą. Jego wrzask skupił uwagę całego rynku i na niego, i na dziwnego, czarnego rycerza, który tylko spuentował jego ucieczkę krótkim przeczącym "m-mmm" (https://www.youtube.com/watch?v=a4OAn7T … .be&t=2m3s), czekając spokojnie na przybycie straży.

Mężczyzna popatrzył na szyld, rozejrzał się wokół i pewnym krokiem szedł w kierunku drzwi, zatrzymał się chwilę przed nimi i wparował do środka, ale kulturalnie, bez większego huku i zamieszania, jednak na tyle pewnie by nie wzięli go za bojaźliwego chłopa, którego aż żal nie nauczyć jakie wredne potrafi być życie. Rozglądnął sie wewnątrz lokalu, podszedł do lady, zamówił sobie porządny kawał mięsa, a do tego poprosił wodę, bądź cokolwiek co nie jest z beczki zza tawerny. Nie miał dziś zamiaru pić czegoś mocniejszego, nawet po wejściu na stały ląd. Rozglądał się po tawernie, chcial wiedzieć kto tam się znajduje, jak wygląda klimat i czy przypadkiem nie żenią tutaj kosy z żebrami. Jeszcze nie załatwił noclegu, będzie na to czas; tak uważał.

(deja vu i been in this place before)
Mężczyzna spokojnie jadł i "delektował" się spokojem na ktory liczył i cenił sobie drogo. Na widok trójki dzieciaków mógł stwierdzić, że tawerna była dosyć spokojna, skoro i dzieci tutaj przychodzą, pewnie stali mieszkańcy miasta. Ogon na pewno musiał przykuwać uwagę, nie sposób byłoby czegoś takiego zignorować. Usta mężczyzny wykrzywiały się w ironiczny uśmiech gdy patrzył na chłopaka. Swoje pomyślał, połaczył kilka faktów, był lekko rozbawiony, nikt nie wiedział jeszcze czym. Gorączkowo dyskutowali do tego stopnia, że był ciekawy o czym. Podszedł spokojnie do lady, upewnił się, że dostanie nocleg, liczył na mały pokoik. Opłacił go z góry na parę nocy, a potem chciał wrócić na swoje miejsce by dokończyć posiłku, gdy wpadł na pewien pomysł.
Jeśli dzieciaki nie dostały od razu posiłku.
Zaoferował karczmarzowi, aby ten sie nie trudził i zaniesie przygotowane już posiłki dzieciakom. Wział je, z zwykłej życzliwości przeniósł, położył na ich stole, uśmiechnął się i odszedł bez słowa na swoje miejsce. Lubił czasem wprawiać innych w zaskoczenie.

Jeśli posilek otrzymały od razu, co w tawernie z reguły trwa.
Pomysł podpowiedział mu by przeszedł w miarę naturalnie obok dzieciaków w stronę swojego miejsca i podsłuchał kawałek rozmowy. Wytężył trochę mocniej słuch, ale nie liczył na rewelacje.

Dzieciaki były lekko zaskoczone że karczmarz nie zawołał ich jak zwykle po jedzenie, gdy tylko mężczyzna się zbliżał chłopcy uważnie śledzili go wzrokiem i zamilknęli, ale dziewczyna mówiła nadal
-... musicie się postarać o tą pracę w porcie, będzie nam znaczenie łatwiej zdobyć jakieś pieniądze... - urwała gdy postawił na stole posiłki.
- jesteśmy za chudzi na tragarzy, ostatnio bosman Wschodniego Wiatru nas wyśmiał, Karlon jest za niski, a ja za chudy. Nie mamy szans na pracę w porcie. Wolałbym u tego medyka, ale on sobie niedawno ściągnął na ucznia jakiegoś bogatego bufona i mnie też nie chce...
- po co się tak martwicie, na razie nie mamy problemu... - Karlon spokojnie jadł.



Jeden ze strażników, który wyglądał na młodzika zwymiotował. Kapitan spojrzał na niego kątem oka i się uśmiechnął.
- zabierzemy go w takim raze panie...? - wyraźnie czekał aż ten się przedstawi. Dwaj strażnicy zaczęli zakuwać złodzieja.

Mężczyzna przechadzał się po pobliskich ulicach miasta, nie znajdując nic ciekawego pomimo usilnych obserwacji. Jakiś czas później przypadkiem trafił na miejsce incydentu z złodziejem, bez problemu przykuło to jego uwagę i postanowił sprawdzić co się dzieje. Motywowany czystą ciekawością podszedł do całego zgromadzenia ludzi, obserwujących nieco krwawe zajście i spróbował wtopić się w tłum.

Mężczyzna, zakapturzony, dość stary i do tego wspierający się na kiju zupełnym magicznym zbiegiem okoliczności wszedł do tego samego lokalu. Podszedł do karczmarza, zamienił z nim parę nieznaczących zdań po czym zamówił jakąś wędzoną rybę. Po chwili liczenia drobniaków oddał karczmarzowi jego należność po czym wyruszył do wolnego stolika skonsumować pyszne danie. Po drodze jego uwagę zwróciła trójka dzieciaków oraz podejrzany facet który czegoś chyba od nich chciał. Tak więc poczciwy staruszek zajął się rybą, jednocześnie próbując przysłuchać się rozmowie dzieciaków z dziwnym osobnikiem.