Marsen napisał:

Następnie odwrócił wzrok do kobiety.
-Pani wygląda na równie zainteresowaną, co kolega. Przyłączasz się?
Powolnym krokiem podszedł do niej i wyciągnął dłoń, zaś drugą opierał się wciąż na biodrze.

- Jestem nieco innego temperamentu niż ty i twój chyba już od tej chwili towarzysz broni ale tak. Z chęcią. Postaram się dotrzymać wam kroku i myślę, że czym nas więcej tym raźniej.
Odpowiedziała również podając mu dłoń

Ostatnio edytowany przez Maffinka (2016-12-26 20:37:01)

Chłopak prawie się wyglebał na twarz gdy ten klepnął go w plecy.
- tak psze pana... ja... ja kogoś szukam... - zamyślił się nieco

Marsen napisał:

Założył ręce, gdy w końcu pomógł wstać ledwo znajomej kobiecie.
- Perfekcyjnie... - Jednak po zawołaniu Gracjana, od jego postury aż biła niechęć - Bierzesz kogoś bez konsultacji ze mną? Nie zagalopowałeś się trochę? Z resztą spójrz na niego. - wskazał palcem na postać Neko - Założę się, że nie umie nic więcej jak podebrać komuś portfel albo kapustę z pola - Prychnął z pogardą.

- Oj nie bądź taki surowy. W takich niepozornych stworzeniach czasem drzemie więcej siły niż można by się tego spodziewać. Zresztą jak już powiedziałam - czym nas więcej tym raźniej, czyż nie?

- Śmierć nie taka straszna jak ją malują ale zdecydowanie to jeszcze nie ten czas.
Stwierdziła pakując powoli swoje rzeczy.
- Co za niespodziewany rozwój wypadków... Dopiero przybyliśmy i już przyszło nam wyruszac w dalszą drogę.

Kapłan wstał powoli na ich widok, odrywając wzrok od swojej lektury, którą jest jakaś potężna księga. Odkłada ją na stolik, obok świeczki i wstaje, unosząc ręce na ich widok
- Zebrałeś sporą grupę. Dobrze, chwała niech będzie Sigmarowi. Jednak przejdźmy do sedna- misja Wasza jest stricte misją odzyskiwawczą.
Odwrócił się i otworzył księgę na którejś stronie. Oczom Waszym ukazuje się kielich przypominający kształtem młot oparty o wieniec laurowy będący przy okazji jego podstawką. Nad kielichem widnieje narysowany symbol komety o dwóch ogonach- podobny do tego na piersi kapłana. Nie rozumiecie języka w jakim spisana jest ta księga.
- To święty artefakt naszego kultu, kurzący się obecnie- miejmy nadzieję- w kaplicy Sigmara, która wydaje się stać nadal w miasteczku, którego zgliszcza widać i stąd. Miasto jest prześladowane przez wiele istot, ciężko nawet określić co dokładnie Wam zagraża...
W jego oczach zapłonął żar, jakby płomyk świecy w niewyjaśnionych okolicznościach wstąpił w jego oczy.
- Pomijam fakt, że w trakcie wyprawy możecie wziąć cokolwiek chcecie. Tu natomiast oferujemy Wam usługi naszego brońmistrza, który wykuć Wam może oręż godny wojownika. Zatem. Co odpowiadacie?

- Nie ocenialabym pochopnie zdolności drugiej osoby. Czasem ktoś nadwyraz spokojny potrafi zaskoczyć w kryzysowej sytuacji. I poza tym walka powinna być ostatecznoscią bądź smutnym obowiązkiem ale cóż, widzę, że dla niektórych tutaj obecnych jest to...
Skrzywila się lekko
- ... rozrywka. Cóż zrobić, będzie kogo pilnować jak wyruszymy.

Chłopaczek się nie odzywał. Wyglądał na nieco zagubionego w całej sytuacji i tylko patrzył po kolei na swoich nowych towarzyszy.

Nifril podziękowała kapłanowi lekkim skinieniem głowy po czym zwróciła się w kierunku wyjścia z namiotu. Zmarszczyla lekko brwi, to wszystko wydawało się zbyt proste, zbyt blisko, do tego zachowaniy kapłana, zastanawiające, coś musi być na rzeczy.
- Na pewno nie będzie tak łatwo jak by się mogło wydawać...
Wyszeptala cicho.

Ostatnio edytowany przez Maffinka (2016-12-27 00:19:16)